Bir önceki kitapta, “Anılarınızı zihninizde iyi biriktirin, ayaklarınızın gidemediği zamanlarda onlarla seyahat edeceksiniz” demiştim. İyi ki de demişim ve iyi ki de anılarımı iyi biriktirmişim. 32 gün boyunca hastanede, bazen gözlerim kapalı bazen açık, onlarla seyahat ettim… Ve onlarla, yolun sonuna kadar da gittim.
Sondaki parlak siyah tünelin duvarına şunları not ettim: “Bak, gör, hisset, yaşa! Kendine ve çevrene zarar vermeyecek kadar hesapsız, yaşamını kısaltmayacak kadar da cesur ol.”
Kalbinle yol alman en doğrusu, merakından beslenmen en doyurucusudur.
Unutma, insan tek bir yolun yolcusudur: “Hızla tükenen zamanının.”
Burak Akkul