Türkiye, her iki dünya savaşı ertesi köklü dönüşümler geçirdi. İlki 600 yıllık Osmanlı hanedanına son verdi. İkincisi ise Tek Parti döneminin sonu oldu; Türkiye’ye siyasal demokrasinin yolunu açtı. İlk savaş ertesi irredantist politikalar nedeniyle bozulan dünya düzeni ve Büyük Buhran ülkelerin kendi sorunlarına dönük politikalar izlemelerine neden olmuştu. Nitekim, Türkiye’de de "savaş ekonomisi" dingin bir düzeyde de olsa iki dünya savaşı arası sürdürülmüştü. Tek Parti yönetimi altında bir tür otoriter modernizm gündeme gelmişti. İkinci Dünya Savaşı’nda Türkiye tarafsız kaldı. Ancak, savaşın tüm olumsuzluklarını bilfiil yaşadı. Tek Parti döneminin toplumsal dengeleri büyük ölçüde hasar gördü; Milli Korunma Kanunu, Varlık Vergisi ve Toprak Mahsulleri Vergisi toplumsal katmanları iktidara karşı tavır almaya sevk etti. Her ne kadar 1944 ertesi Türkiye’nin uluslararası planda bir seçeneği kalmamışsa da, çok partili bir döneme geçişte toplum tabanında gözlenen yılgınlığın önemli bir rolü olmuştu. Murat Metinsoy’un kitabı işte bu zor yılların toplumsal öyküsünü gündeme getiriyor. Olaylar dizinini tabandan irdeleyerek; kitlelerin yaşam deneyimlerini, serzenişlerini, direnişlerini vurgulayarak... -Zafer Toprak-