Rainer arbaleti kaldırıp doğrulttu. Düşünmedi hiç, tetiğe bastı, kısa ok küçük ama keskin bir ıslıla önce annesinin göğsüne saplandı, ardından da vücusdu tarafından adeta emildi. Rainer hayretle elindeki arbalete bakıyordu. Bu aletin bu denli dişli çıkması hayret vericiydi doğrusu. Gülümsedi. Ok, annesinin gövdesini delip geçmişti. Kadın yere yığıldı ama hâlen tüfeği doldurmakta ısrar eden çırpınışlar sergiliyordu…