Ceylan Yayla ilk romanı Kadınadam’ı bir hesaplaşma mekanı olarak düzenlediği Yazar'ın zihninde sahneye koyuyor. Ben, Kadınadam, Yazar ve Yazar'ın birden çok gölgesi… sürekli parçalara ayrılan, ama ayrıldıkça birbirine dolanan bir yazı ediminin kimliksiz, cinsiyetsiz hayaletleri olarak karşımıza çıkıyorlar.
Gördüğüm karşısında dehşete düşmemek elde değildi. Gördüğüm, hiçbir şeye benzemiyordu çünkü aslında görmemiştim, görememiştim. Ruhu, bedenini yırtıp çıkmıştı sanki ve evrenle birlikte yürüyordu. O kadar karanlık, o kadar parlak, o kadar karmaşık, o kadar düzenliydi ki! Deliye döndüm. Panik içindeydim. Hayalet görmekten farkı yoktu bunun.
Ben bir başkasıdır, sen bir başkasıyım, o bir başkasıyız.