Oyun sadece bir serbest zaman faaliyeti ya da eğlence aracı değildir. Özellikle çocuklar üzerinde pek çok gizil etkisi vardır. Oyun; çocuğa yaşamın küçük bir kopyasını sunarak toplumsal rollerini sınama imkânı sağlayıp kişiliğinin gelişmesine yardım eder, çocuğun duygusal, fiziksel ve zihinsel gelişimini destekleyerek; fiziksel beceri, duygusal - sosyal tavır ve alışkanlıklar kazandırır. İçerisinde barındırdığı kurallar sayesinde işbirliği geliştirme, sorgulayarak düşünme, değer aktarımı, saygılı olma, yardımlaşma, sorumluluk alma, kaybetmeyi kabullenme gibi daha pek çok olumlu kişilik özelliği kazandırır. Dewey açısından eğitim hayata hazırlık süreci değil, hayatın tam kendisidir. Eflatun ise çocuğun oyunla büyümesi gerektiğini belirtmiştir. Oyun özellikle okul öncesi ve ilkokul çağındaki çocuklar için içerisine bulunulan gelişim döneminin bir sonucu olarak iyi bir eğitim ve öğretim aracı, zihinlerde kilitli olan kapılar için eşsiz bir anahtardır