Dinlerin devri bitti. Eski maneviyatlar maddeyi def ediyordu ve ondan kaçmak istiyordu. Şimdi, her şeyi içeren ve her şeye adapte olan Evrensel Maneviyat Çağına, ilk saflığındaki manevi deneyimlerin yaşandığı Çağa girdik. Yeni maneviyat, bugünün maneviyatı maddeyi benimsiyor, ona hükmediyor ve onu dönüştürüyor. Sri Aurobindo’yla Anne ne materyalist ne de spiritüalist; her ikisini kabul ediyorlar, ama ruhun dönüştürdüğü, tanrısallaştırdığı bir madde, hakikati sürekli inkar edeceğine hakikati ifade etmeye kadir bir madde istiyorlar. İnsan dünün yaratımı. Sri Aurobindo’yla Anne yarının yaratımını, yeni bir türün, yeni bir dünyanın tezahürünü, süpraakılsal dünyanın, süpraakılsal varlığın gelişini müjdelemeye geldi ve, insansal bir vücutta süpraakılsal bilinci enkarne ederek, izlenecek yolun niteliğini açığa vurmakla kalmadı, kişisel realizasyonlarıyla bizlere bizzat kendileri örnek olarak dönüşümün gerçekleştirilebileceğini ve zamanının geldiğini kanıtladı. Yeni bir Bilinç var işbaşında; deneyimini yaşamak için "manevi atlet" olmaya gerek yok, büyük konsantrasyonlara, yüksek meditasyonlara, sıkı riyazete, özel erdemlere de gerek yok. "Yeni Bilince" çocukça güvenmek, "başka bir şeye ihtiyaç duymak, kendini Yeni Işığa, Hakikat Bilincine, süpraakla açmak yeterli.