Bu eser, 1940-1945 yılları arasında Winston Churchill İngilteresi’nin Türkiye ile olan ilişkilerini Türk basınında siyasi ve askeri yönleriyle incelemeyi amaçlamıştır. Selçuklular döneminde başlayan Türk-İngiliz ilişkileri, tarihin birçok döneminde her iki devletin dış politikasında önemli yer tutmuştur. Bu ilişkiler, Selçuklular döneminden Soğuk Savaş dönemine kadar inişli çıkışlı bir seyir izlemiştir. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’na kadar Osmanlı Devleti’nin toprak bütünlüğünü koruma siyaseti benimseyen İngiltere, bu tarihten sonra Osmanlı Devleti’nin parçalanmasına yönelik bir dış politika anlayışı benimsemiş ve bu anlayışını Lozan Barış Antlaşması’na kadar devam ettirmiştir. Bu antlaşmayla Anadolu’da kurulan yeni Türk devletini resmen tanıyan İngiltere, İkinci Dünya Savaşı’nın ilk yıllarına kadar Türkiye’yle olan münasebetlerinde bir yakınlaşma siyaseti izlemiştir. İkinci Dünya Savaşı’nın ayak seslerinin duyulmaya başlaması üzerine, bu yakınlaşma siyasetinin bir sonucu olarak İngiltere, 19 Ekim 1939 tarihinde imzalanan Türk-İngiliz-Fransız üçlü ittifak Antlaşması’yla savaşın sonuna kadar Türk Dış Politikası’nı etkisi altına almıştır. Türk basınında ise, Türk-İngiliz ilişkileri, genel olarak Türk Dış Politikası’na paralel olarak değişim göstermiştir. İkinci Dünya Savaşı’nın ilk yıllarından Almanya’nın savaştaki etkinliğini yitirmeye başlaması ve Türk-Alman ilişkilerinin kesilmesine kadar İngiltere aleyhtarı ve Alman yanlısı bir tutum sergileyen Türk basını, bu kırılma noktasından savaşın sonuna kadar ise İngiltere ve Müttefik devletler lehinde bir tavır benimsemiştir.