"Bu kitap Şingal’ın kayıp kadınlarına adanmıştır."

Yezidilerin çoğunluk toplulukla arasında çizdiği en önemli kültürel sınır evlilik yoluyla koyduğu sınırdır. Ve bu sınırın varlığını sürdürenler sınırlar arasında hareket eden kadınlardır. Diğer bir deyişle “ötekiler”le aralarındaki sınırların korunmasına aracılık eden edilgen sınır taşıyıcıları kadınlardır. Bu anlamda Yezidi topluluğu ne kadar erkek egemen bir topluluksa bir o kadar da varlığını sürdürmek için kadınlara muhtaçtır. Ulus-devlet sınırlarıyla bölünmüşlüklerini kız alıp vererek bir nebze kadınlar aracılığıyla giderebiliyorlar. Yezidi kültürünü gelecek nesillere aktarmanın yolu yine grup içinden bir kadınla evlenmektir. Kültürün yeni nesillere aktarılmasının birincil aktörünün bizzat kadınlar olması kadınların önemini arttırdıkça, üzerlerindeki baskı ve denetimin artmasını da beraberinde getirmektedir.