Ben, Haydar Ergülen çocukluk, aşk yokluk ve ölümden dört kitaba heves ettim ve ölümden başladım hiç istemeden hevesimi de aldım dersimi de aldım, cinayet sürerken ölümü savunabilirim sandım ne iyilik var bu kitapta ne de iyi bir şiir hayat da ölüm de artık kötülüğü dair kelimeler kullanmadan yazılmazmış meğer sonunda anladım ve ilk kez bir kitabımı "Hiç kimseye hiçbir zaman" sözleriyle adadım böylece ölümün skandal olduğu bir çağda tuttum, hayatımın en kötü kitabını yazdım, evet, cinayeti bundan daha kötü anlatamazdım!