Sosyalizmi, bütün peygamberlerin ortak mesajlarından biri ve 'İslam akidesinin bir parçası' olarak gören Sibaî, fikir ve siyaset mücadelesinin merkezine bu fikri koymuştur. Sibaîye göre, Hz. Muhammed'in sünneti tarihin ilk ve en muhteşem sosyalizm denemesidir.

Mustafa Sibaî 1915 yılında Suriye'nin Humus kentinde doğdu. Babası Fransızlara karşı savaşanlardandı. 1930 yılında liseden mezun oldu ve tahsiline devam etmek üzere Mısır'a gidip Ezher'e girdi. Kulliyyetü Usuliddin'den mezun olduktan sonra 'Sünnetin Teşrîdeki Yeri' konulu doktorasını yaptı.

1950 yılında Şam Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde profesör oldu. Aynı üniversitede bir ilahiyat fakültesinin kurulmasına öncülük etti ve kurulan bu fakültenin ilk dekanı olarak atandı.

1949-54 yılları arasında Kurucu Meclis'e mebus seçildi. Suriye Anayasası'nı hazırlayan dokuz kişiden biridir. Filistin harbi patlak verince bütün Suriye topraklarını baştan sona dolaştı ve halkı savaşmaya teşvik etti. Halk ve aydınlar arasında yaygın bir şöhrete kavuştu.

1947'de 'el-Menar' gazetesini, aynı sene 'el- Müslimun' mecmuasını çıkardı. 1958'de bu mecmuanın ismini 'Hadaretü'l-İslam' olarak belirledi. İşçilerin maddi ve manevi kalkınmaları için büyük gayretler sarfetti. Onlar için gece okulları açtırdı. İşçilere son derece yakındı. Köylere sık sık gider, bütün Suriye'yi, dolaşır halkın dertlerini, ihtiyaçlarını bizzat tespit edip Meclis'e getirirdi.

Hayatının son günlerine kadar üniversitede konferanslar vermeğe devam etti. Ölümünün ardından Pakistan, Suriye, Lübnan ve Mısır'da ihtifaller düzenlendi; Hasan Nedvî, Muhammed Ebu Zehre, Mevdûdi, Mustafa Zerka ve Malik bin Nebi gibi çağdaş İslam düşünürleri onun çeşitli cepheleri hakkında bildiriler yayınladı.

Mustafa Sibaî yirmi küsur eser vermiştir; en önemlileri şunlardır:

1. İslam Sosyalizmi,
2. Mukayeseli İslam Hukuku (3 cilt),
3. Sünnetin Teşrîdeki Yeri,
4. İslam Açısından Din ve Devlet,
5. İslam'da Savaş ve Barış Hükümleri