(1880-1918) Modern şiirin geçtiğimiz yüzyılın başlangıcında karşı karşıya kaldığı gerilime en güçlü yanıtlardan biri 1913’te yayımlanan Alkoller kitabıyla Apollinaire’den gelmişti. Modern yaşamın getirdiği yeni gerçeklik öğelerini sözcüğün tamamen özgürleştirildiği alışılmamış bir imge düzeninde parçalayarak şiire dönüştüren Alkoller, kendine özgü benzersiz temalara odaklanırken “yerleşik yazı düzenini” de sarstı. İlk kez Apollinaire tarafından kullanılan “gerçeküstü”nün, karanlık bilinçaltı yoluyla yaşantı ve izlenimlere müdahalesi yepyeni biçimlerin ortaya çıkmasını sağladı. An’ı zamansız kılan sürekli bir anılar akını ve sınır tanımaz çağrışımlar seliyle “gerçeklik”, kesintisiz bir eşzamanlılık imgesi olarak şiirde yeniden üretiliyordu. Geçmişin biçimlerinden yararlanmayı ihmal etmeyen üretici ve yenileyici bireşimlere açtığı kapıyla Alkoller, “yüzyılın büyük şiir sanatı”nın kaynak yapıtları arasındadır.