“Annemin beyninde bir sorun olduğunu yüzüne bakıp da anlayamazdınız, ama ağzını açtığı anda işin rengi değişirdi. Sesi küçük kızlarınki gibi çok tizdi ve sadece yirmi üç kelime biliyordu. Sayıdan eminim, çünkü annemin söylediği şeylerin listesini yapıp mutfak dolabımızın içine raptiyeliyorduk. Bunların çoğu iyi, daha ya da sıcak gibi sık kullanılan kelimelerdi, ama içlerinden bir tanesi vardı ki onu sadece annem söylerdi: soof.”

Heidi doğum tarihini bilmiyor, babasının kim olduğunu da. Aslında Heidi’yle annesinin geçmişine dair her şey bir sis perdesiyle kaplı... Heidi annesinin kelimelerinden “soof”un peşine düşüp, onun geçmişiyle ilgili her şeyi öğrenmek üzere bir yolculuğa çıkıyor. Yanında eski püskü kırmızı bir kazak, birkaç fotoğraf ve şansıyla... Evden uzakta, anne kızın geçmişine ait eksik parçalar bir bir tamamlanıyor.

“Annemin Kelimeleri” kolay kolay akıllardan çıkmayacak, dokunaklı bir anne kız hikâyesi...