“Bedia, efendim!” dedi. “Dedem koymuş bana bu adı. Trenle geçerken Toros Dağları’nın güzelliğine bakıp hayran olmuş da, ‘Bir doğa harikası bu, bir bedia,’ demiş. Sonra beni kucağına almış, ‘Benim torunum da doğa harikası… Adını Bedia koyacağım!’ demiş, üç kez kulağıma, Bedia, Bedia, Bedia diyerek adımı koymuş.”
Bedoş’ta Kemal Bilbaşar, öğretmen olmayı kafasına koyan Bedia’nın çocukluk ve ilkgençlik yıllarını anlatırken Birinci Dünya Savaşı ve Mütareke yıllarının İstanbul’undan kesitler de veriyor. Bedoş’un Arnavut kökenli annesi Başo Hanım, Çerkes kökenli babası Memduh Bey ve kardeşleri Leman ve Fethi’den oluşan ailesinin bu sıkıntılı yıllarda ayakta kalma mücadelesini izlerken başarıyla çizilmiş ikincil tiplerle de karşılaşıyoruz.