Whitehead’in düşüncesinde doğanın temel yapı taşları olan olaylar, gerçekliği diziler şeklinde örgütleyen ve bir tutarlılık ekseninde konumlandıran kurucu süreçlerdir. Zamanı ve mekânı olaylardan bağımsız düşünemeyeceğimizi iddia eden düşünür, nesne olarak temsil ettiğimiz her şeyin olay parçacıklarından oluşan bir bileşim olduğunu söylüyor. Böylece etkileme ve etkilenme kapasiteleriyle dolu olaylardan oluşan bir evren imgesi, felsefenin gündemine ilk kez böylesi bir netlikle oturuyor.

Bu proje, yaşadığımız evreni sabit varlıklardan oluşan bir yığın olarak değil de olay dizileri şeklinde düşündüğümüzde, gerçekliğin bambaşka bir biçimde tezahür edebileceğini gösteriyor. Whitehead’in süreç felsefesinin kurucu eserlerinden biri olan Doğa Kavramı’nın bağlamı, Öklid, Pisagor, Einstein, Dedekind ve Poincaré gibi fizikçi ve matematikçilerin yanı sıra Platon ve Yunan felsefesine ilişkin tartışmalar ışığında belirleniyor.