Bir kader, bir başka kaderle birleşip düğüm oluşturduğunda, o düğümü ecel bile çözemez.
Yaşam ve ölüm, bir virajda birbirlerine rastladıklarında, muhakkak ikisinden biri şarampole yuvarlanır.
Zeliha, bir şafak vakti hayatına giren Gurur’un karanlığına usul usul kendi renklerini akıtmaya başlar. Şafağın alacalı tonları gibi, Gurur’un karanlığını şafağa boyar. Birbirlerine geri dönülemez bir şekilde âşık olan Zeliha ve Gurur, el ele girdikleri evin kapısının dışında onları bekleyen zifirî geceden bihaberdirler.
Saat sabaha karşı 03.03’ü işaret etti.
Gece ve rüzgârı hissediyordu.