Kierkegaard kolay anlaşılır bir yazar değilse, bunun nedeni öyle olmak istememesidir. Dolaylı iletişim, ironi, mizah, takma adla yazma, ima, arıksayış gibi yollara başvurmuş ve bunu öncelikle, salt görünüşlerle yetinen dikkatsiz okuyucuların geçici olarak kafasını karıştırmak ya da onları hepten yıldırmak niyetiyle yapmıştır. Yine de Kierkagaard’un kurduğu labirentlerde yeterli zihinsel cesaretle ilerlendiğinde onun, sorduğu sorulara açık yanıtlar sunan ve azimli okuyucusuna yardım elini uzatan bir kişi olduğu görülür. Öğretmence tutuma ve dogmatik söylemlere düşman olan, her zaman dostça bir tavır gösteren Sokratik bir yol gösterici ve ulaşmaya çalıştığı hakikatin karşısında silinmekten mutluluk duyan birisidir, böyle olmaktan da vazgeçmez. Elinizdeki kitabın Kierkegaard’un bu felsefi diline aşinalık kazandıracağı umudundayım; çünkü buna değer. Kierkegaard’un felsefi yapıtları okuyucularını bir ‘‘kaygı’’ya ve ‘‘umutsuzluk’’a sevk etmekten uzak durur; klişelerle rahatlayan vicdanları onlara tasasız bir ölümsüzlüğün teminatını verirken Kierkegaard hayranlık uyandıracak birtakım kavramsal çalışmalar ve düşünsel mutluluklar vaat eder.