"Robert Browning ise ‘Pippa Geçiyor’ şiirinde ‘iki sayfa arasında/solgun sarı çiçekler’ dizesiyle, canlı çiçekler yapraklarını kitap sayfaları arasında kurutma alışkanlığına gönderme yapar. Bir zamanlar canlı olan ölü çiçek, sözel metnin ruhsal simgesidir. Fakat buradaki aykırılık, metnin ölü oluşunun, cıvıl cıvıl insan yaşamından sıyrılışının ve sabit, görsel bir boyuta indirilişinin, aynı zamanda metnin ömrünün uzamasını ve sonsuz sayıda canlı okurun sınırsız yaşama bağlamları içinde tekrara canlamasını sağlamasıdır."