üçücük sandığında, aynalardan dökülen gülüşleri saklardı Malena, ama hiç hoşuna gitmezdi aynaların ona anlattığı şeyler.
Küçüklüğünden beri herkes, “İç güzelliği en önemlisi” derdi.
“Günün birinde belki ben de bulurum içimdeki güzelliği” diye düşünürdü umutla.
Malena, günün birinde kendi içinde bir yolculuğa çıkar. Burada, uzun süre saklı kalmış endişeler, güvensizlikler çıkacaktır karşısına. Ama bu zorlu yolun sonu güzelliğe ve sevince varacaktır...