Polisle çatışırken bitti galiba çocukluğum ve ilkgençliğim Yoldaşlık günleriydi; “Kardeşler!” diyordu içimizden biri

“Dağın geyiği, dilin şiiri tanık olsun; anamızın ak sütü

Tanık olsun ki haklıyız, kazanacağız!” Barikat günleriydi.

Yaralı bir kardeşi taşırken omzumda, cesaret diyordum

Sesimde tereddütsüz geziniyordu en delişmen tay

Vahşi bir vadiden akıyorduk toynaklarımız kan içinde!

Alev bir nida idik ve arkadaşlık günleriydi

Hayatın bir hikayesi varsa bizimki biraz da bu idi işte

Ölüm en gencimizden yakaladı, on yedisindeydi

Şimdi uzun uzun susuyor belleğini yitiren kim varsa

Çağ nedir, unutuş ne; zaman bir iğne deliğinden geçip

Darası oluyor birikmiş anıların ve ölümlerin

Kekeme bir tarih yazıcısının bize ayırdığı sayfada

Kanlı bir nida işaretiyiz, tarihin imlasını bozan!

Yaralı bir nidayız yaşadığımız bu dünyada.