Eleştirmenlerin "Romanın Shakespeare'i" olarak kabul ettikleri Honore de Balzac; gerçekçilik ve doğalcılık akımlarının kurucusudur. Yaygın görüş, "klasik roman" tekniğini de onun kurmuş olduğu yönündedir.
Otuzunda Kadın, Fransa’nın çalkantılı bir dönemine tutulmuş bir aynadır. Kuşaklararası çatışmayı eksen alan romanında Balzac; yazgısı düğümlenmiş soylu bir ailenin dramına eğilirken, gözlem gücü, ayrıntıcılık ve nedenselci yazar bakışıyla, insanoğlunun edebi birikimini varsıllaştırmayı sürdürüyor.