Dante Alighieri’nin (1265-1321) Yeni Hayat ve Şölen’de yer alanlar dışında İtalyanca yazmış olduğu tüm şiirleri içeren Rime, hem şairi İlahi Komedya’daki ustalığa taşıyan süreci göstermesi hem de kitaptaki tüm şiirlerin “aşk”ı tartışmaya-anlamaya-anlatmaya adanmış olması bakımından Dante şiirinde ayrıcalıklı bir yere sahip.

Şiirin temel işlevini “zevk verme”, şairin temel görevini de “güzel sözel nesneler yaratma” olarak anlayan bir şairin bu uğurda vardığı ustalığı “aşk” izleğinde ısrarlı bir yolculuk biçiminde örnekleyen Rime, “aşk”ı tanrısal düzeyde kişileştirmesiyle aynı zamanda insanın ulaşabileceği “güzellik” ve “zevk” doruklarını da gösteriyor.

Şiirler, şairi “bir söz müzisyeni”, “sözcüklerle ahenk yaratan kişi” olarak gören Dante’nin ulaştığı teknik ustalık ve müziği izleyebilme imkânı vermesi açısından, Kemal Atakay’ın titiz çevirisine eşlik eden İtalyanca özgün metniyle bir arada sunuluyor.