Roma’nın ilk kralı Romulus tarafından düzenlenen takvimde bir yıl, Mart’la başlayıp Aralık’la biten on aydan oluşmaktaydı. Üç yüz dört günden oluşan bu takvimde bir yıl, altı ay otuz gün, dört ay otuz bir gün çekecek şekilde hesaplanmıştı.Roma’nın ikinci kralı olan Numa Pompilius, yürürlükteki bu takvimi düzenledi, takvime Ocak ve Şubat olarak adlandırılan iki ay daha ekledi ve bir yılı, on iki aya böldü. Böylece Romulus’un üç yüz dört günden oluşan eski takvimine elli gün eklenmiş ve bir yıl, üç yüz elli dört gün olarak düzenlenmiş oldu.Daha sonra Numa, bir yılın toplamının tek sayı olmasıiçin, yıla bir gün daha ekledi. Daha önce varolanon ay düzenlendi ve Ocak, yılın ilk ayı oldu.

Numa’nın düzenlediği ve üç yüz elli beş günden oluşan bu takvimde bir yıl, güneş yılı ile karşılaştırıldığında on gün eksikti. Bu nedenle Gaius Iulius Caesar yürürlükteki takvimi yeniden düzenledi ve ona son şeklini verdi. Publius Ovidius Naso’nun kaleme aldığı “Fasti” adlı eşsiz eser ve diğer antik kaynaklar incelenerek yazılan bu kitap, antik Roma takvimine göre Ocak ayından başlayarak ilk altı ayda kutlanan festivalleri, birbirinden değişik ve ilginç ayinleri gün ışığına çıkarmakta ve çok önemli bilgiler vermektedir.