Andrea Alciatus (1492-1550) Hellenistik Rönesans’ın ana merkezlerinden Milano’da dönemin en iyi okullarında klasik edebiyatın canlı dünyasına nüfuz ederek yetişir. Hukuk alanına duyduğu büyük ilgi Pavia’ya giderek Jason Maynus’un derslerine katılmasına neden olur ve daha o yıllarda Roma Hukukunu sade ve duru bir dille yorumlayarak klasik toplumun temelinde yatan evrensel ilkeleri yeniden bulup çıkarmayı kendisine amaç edinir. 1518 yılında Fransa’ya gider ve Avignon’daki üniversitede iki yıl ders verme hakkını elde eder. Genç, canlı ve duru üslubu, devletin ileri gelenlerinden pek çok öğrencinin derslerine katılmasına ve ününün Avrupa’da yayılmasına yol açar. Dispunctiones (İncelemeler), Praetermissa (Gözden Kaçanlar) ve Paradoxa (İnanılması Güç Görüşler) adlı eserleriyle Fransa’daki toplumsal uyanışa katkıda bulunur. İlk kez 1531 yılında Almanya’nın Ausburg kentinde Avrupa okuyucusuna tanıtılan Simgeler Kitabı, Alciatus’un üniversite sıralarındaki öğrencilerinin ötesine geçip bütün insanlığa verdiği hukuk ve ahlak derslerini içerir. Mitolojik öğelerle beslediği kitabını tarihten ya da yaşamdan alıntıladığı veciz kısa şiirlerle donatan Alciatus adeta resim ile şiiri buluşturur; özlüsözlerle ve bu özlüsözlerin açıklandığı şiir ve gravürlerle ördüğü kitabında dönemin toplumsal yaşamına ışık tutar. Yayımlandığında büyük etki uyandırarak Rönesans aydınlarının zihinlerini ve ruhlarını klasik kültürle dinlendirdikleri bir uğraşının ilk örneği, humanistlerin Yunan-Latin edebiyatının diriliğini keşfettiği bir yaşam teneffüsü olur.