Deniz mutedil dalgalıya geçmişti; gök bulutsuz, fare tüyüydü. Başımıkaldırıp bakmadım ama öyleydi, mutlaka öyleydi. Çünkü denizin rengide aynıydı. Bu mevsimde, bu aylarda, bu günlerin bu saatlerinde göğünrengi, denizin rengiyle aynı olurdu Boğaziçi'nde.Boğaz'ın kıyısında bir köy; eskiden Rumların, Ermenilerin yaşadığı…

Köyde yeniyetme bir deniz insanı, Mühendis diyorlar ona. Balıklar,isikara, akçakuşlar, Delisu, deniz aynaları, orkoz, apiko, zigurat ağve iskele başı… Bir deniz köyünün olmazsa olmazları. Tuzlu suyunbaşkahramanı Reis, Mavişim Niko, aktör Feridun Çölgeçen, ŞoförNebahat...

Ne duruyorsunuz öyle, haydi asılın küreklere!Son Voli durgun denizde aniden kopan fırtınaları, boş çekilen ağları,geceyi dolu kapatan deniz insanlarını anlatıyor.Vecdi Çıracıoğlu yıllar geçse de sağlamlığından bir şey kaybetmeyecekbir ağ gibi örüyor kitabını.