“Türk tabibinin çok yüksek ve mühim vazifeleri vardır. Ve bu vazifeler hepimiz için bir davranış kuralı, son tabiriyle bir Misak-ı Tıbbi halinde şu üç esasta toplanabilir: 1- Evvela Türk tabibi, kendi hususi hayatı ve mesleğinde medeni hayatın bütün iyiliklerinden faydalandığını görmek ve göstermek ve her ilerlemeyi bizzat nefsinde kabul ve tatbik eylemek suretiyle herkese örnek olmak mecburiyetindedir. 2-  Türk tabibi, yalnız kendi özel hayatına ve mesleğine bağlı kalmayarak, gerek tedavi ve gerek toplumsal vesilelerle temas ettiği halk kitlesi arasında sağlığın korunmasına ait tedbirlerin ve bütün medeni görüş ve ilerlemelerin her durumda samimi bir yayıcısı olacak, her yerde ve herkese doğru ve iyi yaşamanın tarzlarını anlatarak Türk toplumsal hayatında kapsayıcı, hayırgah ve faal bir mürşit vazifesini görecektir. Türk tabibi memleketimizde ortalama yaşam oranının yükseltilmesi, nüfusun çoğalması ve halkın her türlü medeni kolaylıklarından istifade ederek seri ve parlak terfilere mazhar olması hususlarında çok tesirli bir rehber olacaktır. Türk tabibi, büyük şehirlerin seviye ve refahına, huzur ve yerleşimine bağlı kalmayarak nüfuzunu şehirlerden kasabalara ve bilhassa köylere kadar sevk ve yayma ve bizzat köylü ile temasa gelerek onu medeni ve sıhhi, içtimai her türlü ilerlemelerden haberdar eyleyecek ve Türk köylüsünün sağlam, üreten bir unsur halinde yetişmesine yardım edecek ve bu suretle harap köy kulübelerinden sıhhi ve müreffeh evler ve mesut yuvalar meydana gelmesine çalışacaktır.”