şiirle örtülür sokakta ölen her insanın cesedi.
seslendirilen değil, yazılan sözcüktür
hayatı kendi anlamına doğru iten / çeken.
sözcük, taşıdıklarından kurtulup bağımsızlığını kanıtladıkça
özgürlüğüne kavuşur şiir.
sarfedilen sözcüğü önce okuru, sonra da şairi,
sırasıyla savunur.
ta ki sözcük, hem okuruna hem de şairine isyan edene kadar!