Bu çalışma, Türk sözcüğünün kayıtlara geçtiği zamandan başlayarak günümüze kadarki beş bin yıllık Türk tarihini içermektedir. Öyle anlaşılmaktadır ki Eski Türklerin hatta Proto-Türklerin kendisine verdiği ya da onlara verilen tek isim vardı: O da hiç kuşkusuz “Türk” idi. Bu sözcüğü farklı milletler; farklı dillerde, farklı telaffuzlarla, farklı alfabelerle yazınca ortaya tartışmalı sonuçlar çıkmıştır. Bu durum, tarih boyunca “Türk” sözcüğünü duymak ve okumak istemeyenler için büyük bir fırsata dönüşmüştür. Çin’in kuzeyindeki halkları / halkı ifade eden “Ti” veya “Ti’k” [ 狄] sözcüğünü başlangıçta batılı araştırmacılardan de Groot ile Ligeti, “Ti’k” olarak okumuş; Çincede /r/ ünsüzü olmadığı için ismin Ti(r)k olabileceğini öne sürmüşlerdi. Çin’in kuzeyinde yaşayan halk için Çin kaynaklarında geçen ve ismi zikredilen Ti ya da Ti’k’ler, Çinli olamaz. İngiliz, Fransız, Alman, Rus, Arap ve Fars da olamaz. Romalı hiç olamaz. Öyle ise Ti ya da Ti’k’ler, Türk değil de kimlerdir? Bu bölge tamamıyla Türk vatanıdır, Türk kültür ürünleri ile doludur ve burası Türk kültür sahasıdır. Prof. Dr. Necati Demir Antik dönem Çin yazılı kaynaklarını, Çin, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan ve Rusya’daki arkeolojik alanlar ile bu alanlardan çıkarılan eserleri tek tek incelemiş, Türk tarihinin derinliklerine ışık tutmaya çalışmıştır. Bu araştırmada, Türk ulusunun Türk adı ile 5000 yıllık yolculuğu kaleme alınmıştı.