Galileo’nun Yıldız Habercisi adlı eseri belki de şu ana kadar yayınlanan en heyecan verici bilimsel kitaptır. Bu kitap gökyu¨zu¨ndeki yeni ve beklenmedik olayları duyurmuş ve bunları gizemli, yeni bir aletle ortaya çıkarmıştır. Galileo 1608 yılında Avrupa’da ortaya çıkan iptidai “du¨rbu¨nleri” ustalıkla geliştirmiş ve 1609 yılının sonbaharında kendi yirmi kat bu¨yu¨ten du¨rbu¨nu¨nu¨ gökyu¨zu¨ne çevirmişti. Bu yeni alet ve Galileo’nun bunu zekice kullanması şaşırtıcı göru¨ntu¨leri ortaya çıkardı: Ay’ın u¨zerindeki dağlar, çıplak gözle göru¨lemeyen sabit yıldızlar, Samanyolu’ndaki bireysel yıldızlar ve Ju¨piter gezegeninin etrafındaki dört uydu. Bu keşifler, du¨nya merkezli ve gu¨neş merkezli gökbilim arasındaki tartışmanın şartlarını değiştirdi ve Kopernik gezegen sisteminin sonunda kabul edilmesini temin etmeye yardımcı oldu. Yıldız Habercisi’nin bu tercu¨mesi, Venedik 1610 tarihli Latince orijinal metne bağlı kalınarak yapılan yeni, tam ve son derece anlaşılır bir dille okura sunulmaktadır. Bir giriş, bir sonuç ve çok sayıda not teknolojik ve entelektu¨el bağlamda kitaba eklenmiştir. Van Helden ilk du¨rbu¨nleri ve Galileo’nun kısa zamanda meydan okuyacağı gök cisimleri hakkında genel kabul gören inanışları açıklamaktadır. Galileo’nun du¨rbu¨nu¨ nasıl geliştirdiğine ve optik kusurlar, hatalı monte ve sınırlı göru¨ş alanı gibi şu anda aşina olduğumuz sorunlara ilk defa değindiğini nakletmekte ve Galileo’nun bulgularını bildiren ilk mektuplarından alıntılar yapmaktadır. Yıldız Habercisi metninin kendisi hem Galileo’nun heyecanını ve dikkatli yöntemlerini aktarmakta, hem de Van Helden’in sonuç kısmı halkın o yıllardaki istekli ilgisini, teleskopun gerçekliği hakkındaki şu¨phelerini, Johannes Keplerin heyecanlı tepkisini, Grandu¨k II. Cosimo de Mecidici’nin (ismi Ju¨piter’in uydularına verilmişti) patronluğunu, diğer gökbilimciler tarafından en sonunda bağımsız olarak onaylanmasını, Galileo’nun Satu¨rn’u¨n şekli ve Venu¨s’u¨n evreleri için yaptığı su¨rekli gözlemleri ve hem teleskopun hem de Galileo’nun keşiflerinin önde gelen Cizvit matematikçiler tarafından onaylanması olaylarının bir tarihçesini vermektedir. Van Helden’in notları yararlı detaylar ve yorumlar, terim açıklamaları ve referanslar sağlamaktadır.