nerde kalmıştık
geldiğim yer süt kokar hâlâ
keçinin memesinde diş izlerim var
sakinleştiremediğin rüzgârlı saçlarım
yağmurla ıslattığın öpüşlerim gıcırtılı çardaklarda
yüzümüze batan kıymığın kanı
sırtında çimlerin izi karışık
toprakta açtığın yuvalar gözlerin
karıncaların emeği var
geldiğim yer sen kokar şimdi
süt şişeleri kırıldı, keçi öldü
nehir taştı, topraktaki gözlerin kapandı
karıncaların sırtı kambur
çardağı üşüyen evsizler yaktı
kuraklık gelecek dediler
dudaklarım kurudu
bi’çimler kaldı biraz seyrek
yakındır yangın çıkacak
sen, ben, bir de ilk annemiz keçi
geldiğim yerden gitmemiz gerek sevgilim
toparlanalım.