ÖğretmenlerimSizler bana salt ders değilCanınızdan can verdinizDaha dersliğe girmeden sizDuyardık barut kokusunuKurtuluş Savaşından sinmiş derinizeBilemedik barış tanrıları olduğunuzuNe de alçakgönüllüydünüzKiminizin yarası içinde kiminizin yüzündeBigünden bigüne övünmedinizBir yonutçu gibi yonttunuz biçimlendirdiniz Uğraşa didine bizi insan ettiniz Nasıl nasıl' yokla hiçle enazla yetindiniz Kendiniz için hiçbişey istemediniz Yurdumuzun acısı çarpardı yüreklerinizde Bir İstiklal Madalyası yetiyordu size Bakıyorum da şimdiki bizlere utanıyorum Yoksa sizler göklerden mi indiniz Sonra darılıp da bize Yine göklere mi çekildiniz Saçtan tırnağa baştan ayağa özveri Ey beni ben yapan öğretmenlerim Anılarınız önünde ağlayarak eğilir Hiç el öpmemiş dudaklarımla Ellerinizden öperim öperim öperim