“Gerçek Dharma’nın Lotusu” anlamına gelen Saddharmapundarīka, Mahāyāna Buddhizmi’nin en çok bilinen eserlerinden biridir. Dünyada kısaca “Lotus Sūtra” olarak tanınmıştır. Oldukça uzun bir metindir ve bu tür Sūtralara “Vaipulya Sūtra” denmektedir. Bu eser, insanları en yüce gerçeğe götüren yüksek öğreti ve canlıların büyük kurtuluş yolu olmak iddiasındadır. Dharma, usa vurmayla bulunamaz; o, akıl sınırının ötesindedir. Tüm Buddhalar, Bhagavanlar, sonunda mutlak bilgiye götüren Dharma’yı canlılara tek bir araçla, Buddha aracıyla (Buddhayāna) öğretmişlerdir; bu dünyada öğretilecek ikinci veya üçüncü bir araç yoktur. Buddha, acılarla dolu bu dünyadaki “gerçek bilgiden yoksun” insanları, dört tarafı alevler sarmış yanan bir evde hiçbir şeyden haberi olmayan küçük çocukları kurtarır gibi kurtarmaktadır.

Okuyucu, Lotus Sūtra’da Mancuşrī, Maitreya, Samantabhadra, Avalokiteşvara gibi Mahāyāna Buddhizmi ikonografisinde sonradan çok yer bulacak figürleri görebilecektir. Neden Stūpalara bayraklar asıldığını, mağara duvarlarına resimler çizildiğini bu eserle anlayacaktır. Lotus Sūtra kültür hayatımızda büyük bir etki yaratacak ve her zaman muhteşem bir eser olarak anılacaktır.