“Su kaynaklarını akılcı biçimce kullanan, doğru politikalarla su kaynaklarını artıran bir Türkiye, kendi ihtiyacından fazla olan suyu Ortadoğu ülkelerine aktararak ciddi ekonomik ve siyasi avantajlar sağlayabilirdi.”
Bu kitap, Ortadoğu’da çekinilen, sözü dinlenen, dikkatle izlenen ve örnek alınan Atatürk Türkiye’sinin, son 14 yılda Ortadoğu’da nasıl zemin kaybettiğinin; nasıl hızla bölgeden koparıldığının; ülkenin bölünmesine doğru giden gelişmelerin içine atıldığının; tarihte hiçbir zaman devlet olamamış Kürt aşiretlerinin bile “şamar oğlanı” haline getirildiğinin bire bir yaşanmış anlatısıdır