“Yağmur yağıyor, denildiğinde yağan yağmuru gösteririz de; yağmur yağmıyor, denildiğinde neyi gösteririz?”

‘Ontolojik Bağlanma’ kavramı, Quine için rastgele bir seçim değildir; bu kavram, hem ontolojiye hem de metafiziğe karşı Quine’ın bilinçli tercihidir. Analitik Felsefe içinde yapılan dil çalışmaları, metafizik alanda kalan sorunlardan kurtulmayı başaramamış ve hatta bu amaçla inşa ettikleri sembolik dil de onların istedikleri sonucu vermemiştir. Yalnızca metafizik sorunlarla baş edememekle kalmamış, aynı zamanda ontolojiyi dil ve dünya arasında çok sığ ve kısır bir alana sıkıştırmışlardır. Quine’ın varlık iddiası karşısında aldığı pozisyon çok açıktır: Bir ontolojinin ‘var’ dediği her şey vardır. Bir şeye ‘var’ denilebilmesi ve hakkında konuşulabilmesi için onun belirli bir uzam ve zamanda olması gibi bir zorunluluk yoktur, ancak onun varlığını iddia eden ontolojik anlayışın bağlı değişkenleri arasında olmak zorunluluğu vardır. Bir ontolojik anlayışın benimsenmiş olması, Quine’a göre, onun ‘var’ dediklerine bağlılığı gerektirir. Böylece, ortada ne tümeller sorunu ne de negatif olgular sorunu kalacaktır, çünkü bunları içeren bir ontolojik anlayış içinde tümellere ya da negatif olgulara bağlılık göstermek bir sorun olmaktan çıkacaktır.