her şeyi bırakmaktan korkuyorumkum yığını gibiunutulmuş bir arazide atlanmaktancamlara çıkmış ellerimin izi imdattan mıbi alev yükseliyor odalardangece ilerleyince sesleniyor duygularcümleden muafbaşa gelen bu diyorum kurduğumdoğruduriçimdeki var gücüyle koşuyor sonasormuyor banaaklında kim olduğum