Süho ve arkadaşları 80 darbesinin akabinde yaşadıkları coğrafyada askerin artan baskısı altında bir yandan günlük yaşamın zorluklarıyla mücadele ederken bir yandan da köyde yaşanan garip olayların gizemini çözmenin peşine düşerler. Bu süreçte Zeynep ile Ali’nin aşkına ve devlet zulmünün yaşattığı acılara tanıklık edeceklerdir.
 

‘‘Ne yani Nazım Hikmet de mi tehlikeli?’’ diye haykırdım. Zeynep abla gülümsedi. ‘’Onun kalemi çok tehlikeli’. Asla unutamadığım lanet olasıca filmdeki adam canlandı gözümde yeniden. Kalbim deli gibi atmaya başladı. Sokakta kurbanlarına batırdığı sivri şey kalem olabilir miydi? Ucu zehirli bir kalem? Kafam allak bullak olmuştu. Nazım Hikmet kalemiyle insanları öldürüyor olabilir miydi? Hiç tanımadan, kitabın üzerindeki siluetine, cümlelerindeki iki- üç kelimeye, en önemlisi sırf Hasan abime ait oluşuna kıymet verdiğim, hayranlık beslediğim, kitabını sakladığım adam katildi. Üstelik devrimciydi. Hani devrim iyi bir şeydi? Hani devrimciler iyi insanlardı? Duygularım bulandı, başım döndü, mideme kramplar girdi, hiçbir şey hissedemez oldum. Demek bu yüzden kitaplarını yasaklamışlardı. Hendekteki kâğıtlar, Ahmet abinin sakladığı silah aklıma geldi. Acaba devrimcilerin hepsi mi katildi? O yüzden mi tehlikeli olduklarını söylüyor ve tutuklamaya çalışıyorlardı? Eyvahlar olsundu! Sevdiğim herkes tehlikeliydi. Bütün dünya üzerime yıkıldı.”