Yakın çevresine bir hikaye anlatmıştı:
Adamın birinin suratını yumrukla darmadağın ediyorlar, o da sürekli “Ah arkam! Ah arkam!” diye bağırıyordu. Sonunda dayak atmayı bırakıp sordular adama…
Biz senin suratına vuruyoruz ama sen sürekli arkandan yakınıyorsun.
Dayak yiyen adam cevap verdi:
Benim arkam olsaydı, siz bana böyle vurabilir miydiniz?
3 dönemlik İzmir Büyükşehir Belediye Başkanlığı sırasında ne zaman yalnız kaldığını hissetse, içinden sık sık “Ah arkam! Ah arkam!” diye geçirdi durdu Aziz Kocaoğlu.
“Muhalefet partisinin belediye başkanı” olmanın ne anlama geldiğini, kendisini neleri beklediğini, 1980 darbesi öncesinde Erbaa’da belediye başkanlığı yapan babasından çok iyi biliyordu.
Nedense Ankara “şaşı” bakıyordu onlara.