Barones Nadejda von Meck ve Piyotr İlyiç Çaykovski: 19. yüzyıl Rusya’sında müziğin birbirine yakınlaştırdığı, hatta birleştirdiği iki karakter. Sevmeden evlendiği kocası Karl von Meck’in ölümünden sonra kocasının işinin başına geçen ve zekâsı sayesinde servetinin büyümesini sağlayan Nadejda, piyano çalar; kendini müzikle oyalar. Herkesi kolay kolay beğenmez. Ta ki, adı yeni duyulmaya başlayan genç bir bestecinin, Çaykovski’nin, eserinin çalınacağı, biraz da küçümsemeyle gittiği bir konserde, Fırtına adlı senfonik şiiri dinleyinceye kadar. Fırtına’yı 1 no.lu piyano konçertosu izler. Nadejda derhal Çaykovski’ye bir mektup yazarak, uyarlamalar sipariş eder ve bunlar için cömertçe ödemeler yapar. Böylece 1877 yılında besteciyle Barones arasında garip bir ilişki başlar. Çaykovski’nin kendini bestelerine tamamıyla adayabilmesi için önemli tutarlarda yardımlar yapar; sayısız evini onun emrine açar. Tek bir koşulu vardır: hiçbir zaman görüşmeyeceklerdir. Barones elli beş, besteci ise otuz altı yaşındadır. On dört yıl süren ve büyük sayıdaki yazışmalardan oluşan bu platonik ilişki, bestecinin huzur içinde, parasal sıkıntıya girmeden kendini eserlerine hasretmesini sağlayacaktır. Barones karakter sahibi bir kadındır; zengin olmasına, lüks içinde yaşamasına, sıklıkla çıktığı gezilerine rağmen, önemli bir şeyden yoksundur ve Çaykovski de bunu ona sağlamaktadır: böylece hayatına bir anlam vermektedir.