Varımız yoğumuz bir yüreğimiz vardır.
O da yaralıdır.
“Unuttuğun güzel şeyler gelecek aklına.
İhtimalken gerçekleşmeyen,
çabalasan da olmayan şeyler gelecek. Elini uzatıp kalbine, kapanmamış bir yara arayacaksın.
Elini uzatıp kalbine, yaranı hatırlayacaksın.Dokunup yarana, tüm hüznünle kanatacaksın. Dökülüp kanayacaksın. Her yerin hasret, her yerin hüzün olacak sırılsıklam.
Bulutları, yaranı yırtar gibi yırtarak yıldızlara dokunacaksın. Bir yıldız alıp gökten, kanayan yerine basacaksın. Unutma hiç!
Kanarsan yine öyle bir gece,kanayan yarana yıldızları basacaksın.”
Hüzünle, acıyla demlenmiş bir kalemin, umuda akan kelimeleri…
Dinleyen, anlayan ve yaralarımızı okşayan cümleleriyle, Tolga Akpınar’dan yalnızlığımızla dost bir kitap…