Çin’in Tang Hanedanı dönemi, Göktürklerle etkileşimin en yoğun olduğu dönemdir. Bu sebeple, o dönemi konu alan çalışmalarda sıklıkla Göktürklerden de söz edilmiştir. Bütün Tang Metinleri, bu dönemi konu alan oldukça hacimli ve kapsamlı bir eserdir. Okuyucusuna kimi zaman Resmî Tarihler’le örtüşen kimi zaman da farklılıkların olduğu metinler sunmaktadır.
Eserde taranan Çince Tujue/ sözcüğü, bütün o zengin Çince külliyatta Göktürkleri ifade etmek için kullanılmıştır. Diğer pek çok Çince sözcük değişikliğe uğrarken, tarih yazıcıları tarafından farklı imlerle yazılırken Uygurlar, Kırgızlar gibi Göktürkler için kullanılan sözcük, herhangi bir değişikliğe uğramayarak en eski metinden en yeni metne aynı kalmıştır. Ancak eserde, Göktürk döneminden bahsederken onların daha erken dönemlerine atıfta bulunmak amacıyla Hunlardan söz edildiği ve Göktürk kağanlarına bir Hun unvanı olan Chanyü/Tanrıkut unvanıyla hitap edildiği görülmüştür. Eserde göze çarpan bu tutum, Hunlarla Göktürkler arasında kültürel özdeşlik kurulduğunu göstermektedir.