X. ve XI. yüzyıllarda İran ve Irak’ta hüküm süren Büveyhîler, savaşçı yetenekleriyle kısa zamanda bölgede ön plana çıktılar. Büveyhîler özellikle Bağdat’a hâkim olduktan sonra yeni kurdukları devleti, dönemin otoritesi Sünnî Abbâsî halifesine de tasdik ettirerek, meşruiyetlerini sağlam bir zemine oturttular. Böylece varlıklarını kalıcı hâle getirmek için uzun ve zorlu bir mücadeleye giriştiler. Şiî akaidi benimseyen Büveyhîlerin, Sünnî İslâm’ın hâkimi konumundaki Abbâsî halifesi tarafından tanınması, İslâm tarihinde dikkate değer bir hadisedir. Büveyhîler hem İran hem de Irak ve çevresinde bir asırdan fazla yürüttükleri faaliyetler sonucunda dönemin önemli devletleriyle (Bizanslılar, Abbâsîler, Sâmânîler, Fâtımîler, Gazneliler ve Selçuklular) bazen dostane bazen de hasmane ilişkiler içinde olmuşlardır. Cihan Gençtürk tarafından kaleme alınan Büveyhîler (934-1056) başlıklı bu kitap, Büveyhîlerin İran, Irak ve çevresinde yürüttükleri siyasi ve askerî faaliyetleri ele alırken dönemin kültür hayatını da ihmal etmemektedir.