Osmanlı’da korsanlar deniz komando sınıfı olup en büyük üsleri Cezayir’di. Hemen bütün büyük Türk amiralleri bu sınıftan yetişmişlerdir. Zira leventlerin en gözü pek, zeki ve bilgili kısmı bu sınıfa geçiyordu. Çoğu birkaç Avrupa dili konuşurdu. En büyük korsan amirali Turgut Paşa’dır. Barbaros kardeşler de korsanlıktan yetişmekle beraber, onlar daha çok devlet kurucu fatihlerdir. Korsan filolarının hedefi düşmanlarının deniz gücünü vurmak, düşman sahillerini tahrip etmekti. Korsan karadaki akıncının denizdeki mukabilidir. İmparatorluk Türkiye’sinin kuruluşunda korsan sınıfı, akıncı sınıfı derecesinde çok büyük hizmetler görmüş, büyük fetihler yapmış, büyük muharebeler kazanmış, devletin denizdeki düşmanlarının belini büken onları aciz bırakan kuvvetlerden olmuştur. Korsan sınıfı karadaki akıncı gibi bahriyenin en seçkin, en imtiyazlı, en vuruşkan ve en fedai sınıfıydı. Eski Osmanlı metinlerinde en büyük amiraller “yarar korsandır, büyük korsandır, mahir korsandır” gibi tabirlerle övülürdü. Korsanlıktan yetişmemiş bir denizci tam bir denizci sayılmazdı. Kâtip Çelebi, Tuhfetü’l-Kibâr’ında şöyle der: "Birinci öğüt budur ki, kaptan kendi korsan değilse, deniz savaşlarına dair korsanlara danışsın ve onların sözünü dinlesin. Aksini yapıp kendi bildiğini okuyanlar çoğu defa pişman olmuşlardır. Sekizinci öğüt budur ki, baştarda reisleri Cezayir’de ve denizde nice yıllar gezmiş, korsanlık etmiş olanlardan seçilmeli. Zira donanmanın yürümesi ve durması ona bağlıdır." İzlanda’dan İngiltere’ye, Hindistan’dan Afrika’ya kadar pek çok yere seferler yapan Türk korsanları Osmanlı’nın gücünü tüm dünyaya göstermişlerdir.