20. yüzyılın önemli Marksist düşünürlerinden Henri Lefebvre, praksisi diyalektikmateryalizmin çıkış ve varış noktası olarak tanımlar: Diyalektik materyalizmin amacı,praksisi berrak bir ifadeye kavuşturmak ve mevcut praksisi bilinçli, tutarlı ve özgürbir toplumsal pratiğe dönüştürmektir. Diyalektik materyalizm bir dogma değil,araştırma ve eylem aracıdır; varlığı ve bilinci tanımlamaz, konumlandırır. Dolayısıyla,onu hakikati anlamanın temel yöntemi olarak kullanan Marksizm de yalnızca siyasaliktisatla ilgilenen bir tür ekonomizm değildir; “olası bireyselliklerin sınırsız çeşitliliğiarasında serpilen” bütünlüklü insanlığın özgür toplumunu, komünizmi yaratmak içinkullanılacak bir kılavuzdur.

Diyalektik Materyalizm formel mantığı aşan ama idealizme saplanan Hegelcidiyalektiğin Marksist bir eleştirisi olduğu kadar, Marksizmi bir doğa felsefesinedönüştürerek dogmatikleştirmeyi hedefleyen “kurumsal Marksizme” karşı da teorikbir saldırı...

“Yaşamın anlamı, insan potansiyellerinin tam anlamıyla gelişmesinde yatar. Buolanağı sınırlayan ve felç eden şey doğa değil, toplumsal ilişkilerin sınıfsalkarakteridir.”