Fakat o da ne?
Aniden salonun duvarları titremeye ve kabartma resimlerden fark edilmeyen gizli bir kapı açılmaya başladı. Önce şşşşşşşşşşşşşşşşşşşttt diye keskin bir ses duydular, ardından sapsarı gözleriyle dev bir deniz yılanı girdi içeri. Kalınlığı zümrüdün üzerine konduğu sütunun kalınlığı kadar vardı. Üzerindeki pulları siyah, mavi tonlarında, uzunluğu ise tapınağın tavanına kadar uzanıyordu.
Dev deniz yılanı uzun çatal dilini çıkararak:
    “Siz ne yapıyorsunuz burada? O zümrüdü alabileceğinizi mi sanıyor-sunuz?” diye bağırdı. Sesi o kadar gürdü ki, sincabın sarıdan kızıla evrilen tüyleri ile pandanın siyah beyaz tüyleri diken diken oldu.
Kirpi dikenlerini çıkarıp içine kapandı. Filin hortumu havada asılı du-rurken kocaman kulakları yelpaze gibi iki yana açıldı. Kısa bir sessizlikten sonra ilk kendine gelen yine fil oldu. O da tiz sesini var gücüyle yükselterek, “Ama o bizim ormanımıza ait.  Siz çaldınız. Bunun cezası orman kanunlarına göre ölümdür, biliyor muzunuz?” dedi.