Rilke'nin şiiri modern çağın insanına dokunur. Ruhsal derinlik içinde kötüyle olduğu kadar iyiyle olan ilişkideki olanakları, ümitleri, korkuları ifade eder. İliklerine değin korkan, bir barınak bulmak amacıyla haykırarak, meleklere, hayvanlara, nesnelere, sevenlere, kısacası varoluşun tüm öğelerine yönelen, fakat aradığını bulamayan insan için tek çıkar yol, varoluşu olumlamak, kabul etmektir; bu kabulleniş metafizik değil, tüm olumsuzluklarına karşın nesnel, yaşamın içinden gelen bir tavırla olumlamadır. Kısacası, Duino Ağıtları baştan sona bir varoluş ezgisidir.
Bu anlamda Rilke'nin şiirini çevirmek, aynı zamanda tavır almak ve hafife alınamayacak bir sorumluluktur.