Ayn Rand’ın bir klasik haline gelmiş distopik öyküsü Ego, yeni bir Karanlık Çağ’ın hüküm sürdüğü bir gelecekte bireylerin ellerinden isimlerinin ve özgürlüklerinin alındığı “Biz” dünyasını konu alıyor.

İnsanlar yalnızca devlete hizmet etmek için yaşıyorlardı. Kadınlar ve erkekler yalnızca kontrollü bir şekilde Eşleşme Sarayı’nda bir araya geliyordu. Yaşlandıklarında da Faydasızlar Evi’nde ölümü bekliyorlardı. Beşikten mezara kadar herkes tek bir bütüne aitti: BİZ.

Ellerinde hiçbir şey kalmayan bu insanların arasında bir adam vardı; düşünmeye, aramaya ve sevmeye cesaret eden bir adam. Geleceğin karanlık çağında yaşıyordu. Sevgisiz bir dünyada kendi seçtiği bir kadına âşık olmaya cüret etti. Bilimin ve uygarlığın izine bile rastlanmayan bir çağda bilginin peşine düşme cesaretini gösterdi. Fakat işlediği en büyük suç bu değildi. Nihayetinde ölüm cezasına çarptırıldı çünkü affı olmayan bir günah işlemişti: Aklını kullanmayan insan sürüsünün önüne geçmişti. Kendi başına bir insan olmuştu. O kayıp, kutsal sözcüğü yeniden keşfetmişti: BEN

Bireylere bir birey olma konusundaki azami ihtimalleri için tapıyorum, insanlıktansa bu ihtimalleri yaşamayı başaramadığı için tiksiniyorum.

–Ayn Rand

AYN RAND, 2 Şubat 1905’te Rusya’nın St. Petersburg kentinde doğdu. İlk romanı Yaşamak İstiyorum 1936 yılında basıldı, onu Ego takip etti. 1943’te Hayatın Kaynağı’nın yayımlanmasıyla birlikte büyük bir başarı yakaladı. Rand’ın felsefesi Objektivizm tüm dünyada ilgi çekti ve etkileri halen popüler düşünce üzerinde görülmektedir. Ayn Rand 1982 yılında hayata gözlerini yumdu