Nusret Polat’ın bu kitabı, Fatih Sultan Mehmed ve Venedikli ressam Gentile Bellini’nin 1479’daki buluşmasını geniş bir kültürel karşılaşmalar alanı içinde ele alıyor.

Arka plana Bizans-Osmanlı kültürel alış-verişini yerleştiren yazar, Antik Yunan mirasına ilgisi ve kütüphanesindeki Batılı kitaplar üzerinden Fatih’in entelektüel dünyasının haritasını çıkarıyor. Doğu ve Batı kültürünü kucaklayan bir sanat hamisi olarak Fatih’in, Avrupalı (ve Müslüman) sanatçılar tarafından yapılan portrelerinin analiz edilip yorumlandığı kitapta, Bellini’nin sanatının genel hatları ve İstanbul’da yaptıkları ise daha geniş bir çerçevede değerlendiriliyor. Bellini’nin geldiği

İstanbul’un bir ‘İslam Şehri’ olup olmadığı şeklindeki önemli bir tartışmayı da içeren kitap, “Fatih devrinin sahip olduğu kültürel heterojenliğe ve kozmopolit yapıya işaret etmek suretiyle, bugünün Türkiye’sindeki Osmanlı kültürü tartışmalarına katkıda bulunmayı hedefliyor.”