Göçebeler Diyarı resmi

Göçebeler Diyarı

Yirmi Birinci Yüzyılda Amerika'da Hayatta Kalmak
Barkod: 9786258475357
Üreticiler: İthaki Yayınları
Stok Sayısı: 2
Basım Tarihi: 11-2021
Baskı Sayısı: 1. Basım
Sayfa Sayısı: 272 Sayfa
Ağırlık: 276,00 Gram
Boyut: 13,50 (en) x 21,00 (boy)
Cilt: Ciltsiz
Kağıt: 2. Hamur
Basım Yeri: İstanbul - Türkiye
Basım Dili: Türkçe

220,00 TL
176,00 TL

En İyi Film, En İyi Yönetmen ve En İyi Kadın Oyuncu Oscar Ödülleri’ni kazanan, Chloé Zhao’nun yönettiği ve Frances McDormand’ın oynadığı Nomadland filminin ilham kaynağı.

Amerikan Ekonomisinin Karanlık Yüzünün Göçebe Kurbanları

Hem Kuzey Dakota’nın şekerpancarı tarlalarında hasada katılan hem de Amazon.com’un Teksas’taki işçi kamplarında ürünlerin barkodlarını tarayan yeni bir emekçi türü var artık – işverenlerin hoşuna gidecek kadar düşük masraflı, çoğunluğu eski beyaz yakalı, göçebe ihtiyar Amerikalılardan oluşan bir işçi kabilesi. Büyük Durgunluk’un görünmez kurbanları olan bu insanların emeklilik güvenceleri yeterli değil, çoğu ipotek borcuna sahip. On binlercesi, karavanlarıyla, kamyonetleriyle, günbegün büyüyen bir göçebe topluluğunu oluşturuyorlar.

Bu kitabın yazımı süresince aylarca kamplarda yaşayan ve odağına aldığı asıl kahramanıyla, eskiden kamyon şoförlüğü, kokteyl garsonluğu, müteahhitlik, sigortacılık, köpek kulübesi temizlikçiliği yapan Linda May’le tanışan Jessica Bruder sezonluk işlerde çalışanların arasında, kapitalist bir kıyamette hayatta kalmaya çabalayanları anlatıyor. Nomadland’e ilham veren Göçebeler Diyarı, “evsiz” değil, “evi olmayanların” gerçek hikâyesi.

“2008 finansal çöküşünün üzerinden uzun zaman geçtiğini düşünenler, Jessica Bruder’ın bu yakıcı, zarafetle yazılmış, capcanlı, can acıtıcı (yer yer de acı bir mizaha sahip) kitabının yazımı sırasında tanıma fırsatı bulduğu kişilerle karşılaşmalılar.” –Rebecca Solnit

 “Çok önemli bir kitap. Hem dingince anlatılan bir çöküş öyküsü hem de nevi şahsına münhasır –saygıyı ve düzgün bir hayatı hak eden ilginç, cesur– insanlar hakkında sürükleyici bir hikâyeler koleksiyonu.” –Louise Erdrich