Bazı şeyler hep birlikte anılır. Mesela köfteyle patates, külahla dondurma ya da tahinle pekmez gibi… Ne kadar uğraşırsak uğraşalım bunları ayrı düşünmek neredeyse imkânsız! Tıpkı en iyi arkadaşım Tanya ve beni gibi…
Peki ya birbirini tamamlayan arkadaşların sayısı artmaya başlarsa… Kıskançlıklar su yüzüne çıkar mı?
Bir insanın iki en yakın arkadaşı olamaz mı?
Alışkanlıklarımı ve uzun süre devam eden arkadaşlıklarımız bize güven verir. Ancak bu, yeni insanlarla tanışmaya, yeni arkadaşlıklar kurmaya ve sevgimizi paylaştırmaya engel olmamalıdır. Bu bağlar bizi güçlendirir ve güçlendikçe içimizde kıskançlık gibi olumsuz duygulara hiç yer kalmaz!
Ne de olsa güçlü kızlar kıskanç olmaz!