Beğensek de beğenmesek de hukuk dilimiz çok büyük ölçüde öz Türkçeleşti ve daha da öz Türkçeleşecek. Bu süreci tersine çevirmenin imkan ve ihtimali yoktur. Bu süreç, kendi dinamikleriyle çalışan doğal ve sahih bir süreçtir.
Dolayısıyla öz Türkçeleşme sürecine bir bütün olarak karşı çıkmak yerine, bu süreçte karşılaşılan sorunları tek tek kelime bazında tartışmakta yarar vardır. Diğer bir ifadeyle, hukuk dilinin öz Türkçeleşmesi sorununu, ideolojik değil, teknik ve mesleğin içinden gelen bir yaklaşımla incelemek gerekir.
Hukuk dilimizin öz Türkçeleşmesi sürecinde sağlanan başarı, her öz Türkçe kelimenin içerik olarak doğru olduğu anlamına gelmez. Bazı durumlarda yabancı köklü terim yerine kullanılan öz Türkçe terim yanlış olabilmektedir. Bazen de tam anlamıyla yanlış olmasa bile yeni terimde eksik veya tartışmaya açık yanlar olmaktadır. Bazen de öz Türkçeleşme dilde fakirleşmeye yol açmaktadır. Bu kitapta bu sorunlar, pek çok örnek kelime üzerinden somut olarak tartışılmaktadır.

Bölüm 1.- Yanlış Öz Türkçeleştirmeler

Bölüm 2.- Eksik veya Tartışmaya Açık Öz Türkçeleştirmeler

Bölüm 3.- Dili Fakirleştiren Öz Türkçeleştirmeler
Bölüm 4.- Öz Türkçeleştirilemeyen Kelimelerin Unutulması
Bölüm 5.- Kardeş Kelimeleri Birbirinden Ayıran Öz Türkçeleştirilmeler
Bölüm 6.- Sıfat Hâli Çalışmayan Öz Türkçeleştirmeler
Bölüm 7.- Değerlendirmeler: Yabancı Kelimelerin Terk Edilmesinin ve Öz Türkçe Kelimelerin Tutmasının Nedenleri
Sonuç
Ek-1: İmlâ ve Noktalama
Ek-2: Anayasa Kelimesi Üzerine ("Anayasa" Kelimesi Örneği Üzerinden Hukuk Dilinin Öz Türkçeleştirilmesi Sorunu)