''Benjamin sanki, sadece metodoloji değil, tüm varlığı ebedi bir kuman dikte eden diyalektik bir ritme itaat ediyor gibiydi. Etkileyici el kol hareketleri, kaplumbağayı andıran kesintili yürüyüşü, melodik sesi ve kitap gibi hatasız konuşması da dahil tüm görünümü ve bedensel duruşu; fiziksel yazma eyleminden, bekleme eyleminden ya da koleksiyonculuk ve flanörlük gibi zorlayıcı eylemlerden aldığı haz; kendi yaptıklarını beğenme, ritüelleştirme huyu, tuhaf şehirli cazibesi bütün bunlar, sanki on dokuzuncu yüzyılın sonlarından alınıp başka bir yere nakledilen, eski dünyaya ait, antika meraklısı bir yaradılışa tanıklık ediyordu''

Bu kısa seçki, Walter Benjamin'in günümüzde çoktan birer klasik olmuş ünlü denemelerinin gölgesinde kaldığı için fazla bilinmeyen yazılarından ve kısa yazılarından birkaçını, ilk yayımlanmış eseri olan "Şair" isimli şiirini, lise bitirme sınavlarına girmek için yaptığı başvuru sırasında okula sunduğu "Özgeçmiş"ini bir araya getiriyor. Tutkulu gençlik idealizmini yansıtan metinlerinden özellikle "Gökkuşağı" isimli diyaloğu, Nietzscheci yaratıcı sarhoşluk (Rausch) fikrinin Benjamin'in yazılarında yankılandığı ilk metindir. Unutulmaz şehir portrelerinden biri olan ve Asia Lacis'le birlikte yazdıkları ''Napoli'' (1925), gelecek on beş yıl boyunca kullanacağı ve arıtacağı düz yazı biçimi Denkbild'i, yani ''düşünce imgesini/figürünü'' tanıtması açısından önemlidir. Bu seçkiye dahil edilen ve Benjamin'in İbiza Adası'na yaptığı iki gezi sırasında ürettiği bazı parçalar ve denemeler de, her zamanki özgün anlatımlarıyla, hem yazmayı çok sevdiği konuları hem de edebi ilgisini yansıtması bakımından dikkat çekicidir.
Onu okurken hem zevk almamızın hem de acı çekmemizin nedeni, Walter Benjamin'in doğal zekasından yazılarının espaslarına bile damlayan zehirdir. Bu yağmur ormanına sarhoş giren, bir engerek tarafından ısırılmayı göze almış demektir.